Anderhalf jaar geleden zag ik dat de boventanden van Kalfados gingen wijken en naar voren staan. De tandarts keek al ieder jaar zijn gebit na omdat hij slechte kiezen heeft en daardoor was er op 6 jarige leeftijd al een kies uitgehaald via de buitenkant dus een gat in zijn kaak en zo de kies eruit gehaald. Gevolg een kaakontsteking en drie weken in de kliniek om te spoelen. Ik kreeg toen een ziek en mager paardje terug en vanaf dat moment ben ik zijn gebit extra in de gaten gaan houden. Hij hield hier alleen een deukje in zijn kaak aan over gelukkig.
In de wachtkamer 
Gelukkig is hij zwaar verdoofd, want die klem doet hem pijn door de druk op zijn tanden.
Nu ik zag dat zijn tanden een rare stand kregen en er zich een cementlaag vormde om de tandhals begon ik me zorgen te maken. De tandarts zei dat het wel eens EOTRH kon zijn. Dit is een “moderne” ziekte van het gebit (alleen de snij en ruinentanden), de tanden gaan loszitten en het lichaam reageert hier op door veel cement aan te maken. De wortels raken misvormt en worden knolvormig waardoor je bobbels onder het tandvlees ziet. Het tandvlees raakt ontstoken omdat er ontstekingen om de wortels komen. Er kunnen zich cystes vormen waardoor het vuil naar buiten komt. We besloten om het nog aan te zien omdat een operatie niet niks is. De tandarts kwam nu ieder half jaar om het in de gaten te houden.
EOTRH is zeer pijnlijk eten dus ook. Kally kwam naar mijn idee slecht de winter door en was in maart erg afgevallen. Mijn vermoeden was dat dit niet aan zijn leeftijd lag (23 jaar) maar door pijn kwam.De tandarts kwam weer maar Kalfados wilde niet meer in zijn mond laten kijken en moest flink gesedeerd worden. De klem in zijn mond die op de tanden drukte moet veel pijn hebben gedaan. Ik besloot om foto`s te laten maken in Utrecht en gelukkig was Rick het hier helemaal mee eens.
Met de scoop helemaal achterin kijken!
Karin was zo lief om Kally naar Utrecht te brengen en is gebleven tijdens de onderzoeken. Fijn om dan een vriendin bij je te hebben want het was niet fijn voor het beestje.
De artsen namen goed de tijd om uitleg te geven en uitleg te geven bij de foto`s, ik wilde nog even nadenken want het is een hele ingreep. Al zijn snijtanden ,12 stuks, moesten er uit.
De volgende dag had ik het besluit genomen, ik wil geen paard dat pijn heeft maar verder gezond is. Dit is het moment om het te doen, het is zomer en hij heeft weer vlees op zijn botten. Afspraak gemaakt voor 8 juni , maandag brengen , dinsdag operatie en als alles goed gaat woensdag naar huis.
Gelukkig kon Karin hem brengen en in Utrecht nam ik het over. Kal kreeg een hele grote box met dik zaagsel en hooi. Na een poetsbeurt en veel knuffels moest ik hem aan de zorg van het personeel overlaten. Wat een fijne mensen allemaal, ze zijn echt zo lief voor de paarden en hebben alle tijd om ze te verwennen, echt super!
Dinsdag belden ze me dat hij nu naar de ok ging en een paar uur later dat hij wakker was en dat hij stevig op zijn benen stond, dat is wel eens een probleem als ze in paniek raken. Kally is gelukkig een nuchter paard en heeft gewacht met gaan staan tot hij dacht dat het kon. De verzorgster bleef de hele dag bij hem en was trots op hem.
Woensdag ben ik op ziekenbezoek gegaan. Kal zag er opgelucht uit en stond heerlijk te eten. Je zag niet eens dat hij geen tanden meer had. Zijn ogen zeiden genoeg, hij was een heleboel pijn kwijt. Mijn complimenten aan iedereen van de kliniek in Utrecht, iedereen was even vriendelijk. Ik heb veel steun gehad aan de facebook pagina EOTRH. Hier kom je veel ervaringen tegen, gelukkig veel positieve. Hieronder de boosdoeners. De wortels zijn ongeveer 4cm dat is een heel gebik geweest. De operatie heeft ook een paar uur geduurd.
Karin was mijn steun en toeverlaat en heeft Kally weer opgehaald en daarna verwend in de ziekenboeg van de Wildtshof. Ik had toegang tot de camerabeelden van de camera die in die box hangt. Ik heb uren naar mijn paardje gekeken, dat was zo fijn. Na 2 dagen was Kally helemaal klaar met die box en het weitje en wilde weer naar zijn vrienden in Elspeet. Wat was Handy blij dat hij er weer was, hij zat gewoon vastgeplakt aan Kal zijn staart.
Hij eet ontzettend goed, gras scheurt hij af en er gaan bakken met lekkers in. De wonden genezen mooi, dat duurt nog wel een maandje. Nu zit er veel gras in de wonden maar dat schijnt geen probleem te zijn. Het kan zijn dat zijn tong uit zijn mond gaat hangen omdat er geen tanden zijn die hem tegen houden maar tot nu toe zie ik niks.
Vandaag, drie weken na de operatie , hebben we ons eerste ritje gemaakt in het Staverdense bos. Gelukkig rijd ik al jaren bitloos dus dat komt nu goed van pas. Hij was goed voorwaarts en had weer plezier in het lopen, zelfs een stuk galop was geen probleem.
Ik ben blij dat ik het heb laten doen en hoop dat ik nog veel jaren van mijn mummelbekkie kan genieten. Het leven is in ieder geval voor hem een stuk prettiger geworden.
