Casper mocht 35 jaar worden in goede gezondheid. Helaas ging hij naast slecht zien ook slecht horen en deze combinatie maakte hem onzeker. Hij zocht de laatste maanden geen contact meer met de andere paarden en ging zich afzonderen. We moesten hem elke dag uit de wei of van het pad gaan halen want de paddock alleen inlopen deed hij niet meer. Onzekerheid en het daarbij onveilige gevoel is voor een paard heel vervelend en zo kwamen zijn eigenaar en wij tot de eindconclusie dat dit geen kwaliteit van leven meer was voor Casper, ondanks zijn goede fysieke lijf.
Hij is een bijzonder paard, niet alleen voor zijn eigenaar maar ook voor anderen. Casper had een groot hart en was in staat om zijn harte energie in te zetten voor anderen. Met name bij coaching of opstellingswerk zag je deze bijzondere gave terug. Maar er waren ook klanten en bezoekers die deze harte energie konden voelen of ervaren als hij in de wei of op stal stond.
Dat Casper een prachtig paard met een groot hart was zagen we ook terug bij zijn heen gaan. Er waren verschillende mensen speciaal gekomen om afscheid van hem te nemen, een prachtig gebaar aan een gevend paard.
Ach lieve Casper, wat was jij een lief paard! Rust zacht.
Groetjes Linda
Lieve , mooie Casper!
Dank je wel voor het zijn van het maatje van Damon en Fulco
Dank je wel voor jouw steun aan hen
Dank je wel voor de mooie momenten die je mij hebt gegeven
Rust zacht lief paard