Interview met Karin – de levenscirkel

Hoe ben je hier zo terecht gekomen?

We waren op zoek naar een plek waar we konden wonen met mijn eigen paarden aan huis. Paul wilde heel graag een landgoed creëren om daarop een eigen huis te bouwen en nieuwe natuur te realiseren zo kwamen we terecht op de Staverhul in Uddel.

We hebben de Wildtshof gekocht in augustus 2008 met nog 70 paarden in pensioen. 35 van deze paarden zijn toen herplaatst en 35 paarden zouden na de zomer verhuizen. Ik heb die winter voor de overgebleven paarden gezorgd, en al heel snel kwamen de eerste klanten vragen of ik niet alsjeblieft wilde overwegen de pensioenstal voort te zetten. Ze waren erg enthousiast over mijn aanpak en over de gezondheid van de paarden. Paul en ik hebben hier goed over na gedacht en uiteindelijk besloten de pensioenstal voort te zetten, maar dan wel zoals we onze eigen paarden ook verzorgd zouden willen zien. Het resultaat is wat jullie hier zien staan. Helaas voor Paul geen eigen gebouwd huis, wel een mooi landgoed (officiële status).

Wat maakt het runnen van deze pensioenstal de moeite waard voor jou?

Vooral het managen van de (verzorging) van de paarden vind ik erg leuk. Daar komt bij dat ik echt ongelooflijk leuke mensen om mij heen heb. Natuurlijk mijn personeel, waar ik heel blij mee ben, maar ook de eigenaren van de paarden. Het contact, de gesprekken en het gestelde vertrouwen maakt het werk hier zo bijzonder. En natuurlijk geniet ik van de paarden, die hier echt paard mogen zijn. Als ik naar buiten kijk en zie hoe blij de paardjes zijn, ben ik helemaal gelukkig!

Mijn “klanten” zijn hele lieve, leuke mensen. Mensen die echt het beste voor hun paard willen en daarom heel bewust voor deze plek kiezen. Ons “concept” als je het zo wilt noemen trekt bepaalde mensen aan. Dat maakt dat het werk zo leuk is en dat ik er blij van wordt. Ik houd niet van allerlei regeltjes en procedures, ik sta wel voor integriteit. Een enkele keer komt het voor dat ik bij de intake al merk dat iemand hier niet past en dan zeg ik dat ook. Ik wil de sfeer hier houden zoals hij is. De paarden, mijn team en ik moeten ons hier goed bij voelen, dat is voor mij echt een voorwaarde in dit bedrijf.

Wat is jouw achtergrond eigenlijk? Hoe kom je aan de “skills” om dit werk te kunnen doen? 

Ik ben inmiddels al 25 jaar ondernemer dus dat deel van het werk is heel vertrouwd voor mij. Zelf kom ik uit een “arbeidersgezin” en ben na mijn middelbare school gaan werken. Ik had graag de opleiding in Deurne willen doen, maar dat was toen veel te duur. Ik ben begonnen met het werken op de administratie van een bouwbedrijf. In 1991 zijn Paul en ik zelfstandig ondernemer geworden en van daaruit ben ik allerlei opleidingen gaan doen.

Ik heb een HBO diploma (personeel en arbeid) gehaald. En een opleiding Professional Coach voor ondernemers gedaan. Daarna nog een MBO opleiding paraveterinair. Cursussen voedingsleer, trainingsleer, en massage voor paarden gedaan en het Instructeurs- mendiploma gehaald. Verder heb ik jarenlang evenementen georganiseerd: concours hippique, samengestelde wedstrijden, endurance wedstrijden enz.

Wat was precies het idee bij het inrichten van deze pensioenstalling?

Het idee was paarden houden zoals ik het zelf voor mijn eigen paarden deed. Het welzijn van de paarden met veel beweging en onbeperkt gras/hooi was het uitgangspunt. In 2011  kwamen de 12 welzijnsregels voor paarden uit (Gids van goede praktijken) Sectrorraad.nl. Dat paste precies in mijn visie en viel mooi samen met het opzetten van mijn bedrijf zoals het nu is. Ik denk dat we inmiddels wel kunnen stellen dat we ruim aan de welzijnsregels voldoen. We proberen steeds te kijken wat we nog meer kunnen doen om het leven voor de paarden en het personeel zo aangenaam mogelijk te maken.

De Wildtshof draait inmiddels op rolletjes, mede door het goed opgeleide personeel. Mijn team werkte eerst als vrijwilligers, later als betaalde weekendhulp , en inmiddels als vaste krachten. Mede dankzij hen hebben we de Wildtshof kunnen opbouwen tot wat het nu is.

Mijn eigen rol is in de loop van de tijd behoorlijk veranderd. Eigenaren die hun paard hier brengen willen regelmatig advies over hoe om te gaan met hun paard en de keuzes waar ze voor komen te staan. Het is best een hele stap om je paard met pensioen te doen en er op een bepaalde manier afstand van te doen door de zorg uit handen te geven. Ik merk dat het begeleiden van mensen in dit proces, iets is waar ik erg veel energie van krijg. Er worden hier heel wat gesprekken gevoerd, over het brengen en wennen van het paard, de gezondheid, en uiteindelijk ook het moment van laten inslapen. Eigenaren hebben soms moeite met het nemen van beslissingen omdat ze een sterk emotionele band met hun paard hebben. Mijn rol hierin is zorgen voor een stukje kennis en inzicht bij de eigenaar die uiteindelijk zelf de beslissingen moet nemen. Wij staan voor de kwaliteit van leven en willen mensen bewust  maken van de mogelijkheden en opties die er zijn.

Inmiddels weet ik dat jij niet van stilzitten houdt Karin. Jij zit altijd vol ideeën en plannen. Je vertelde laatst dat je weer aan een opleiding begonnen bent. Kan je hier iets meer over vertellen?

Bij zorg, kwaliteit van leven en welzijn hoort ook afscheid nemen. Dit is bij ons met zoveel oude paarden regelmatig aan de orde. Er komen dan veel vragen naar voren zoals: Hoe gaat het in zijn werk? Wanneer is het juiste moment? Waarom of hoe moet ik afscheid nemen? Wat kan ik doen? Er zitten heel veel facetten aan. Het paard zelf, het proces en de emoties van de eigenaar, de conditie (gewicht) van het paard, jaargetijden en weersomstandigheden en hun invloed op het paard, maar ook de meningen en oordelen uit de omgeving van de eigenaar.

Deze laatste levensfase intrigeert mij, maar op het gebied van dieren is daar geen opleiding voor. Ik heb hier geleerd dat afscheid nemen ook heel mooi kan zijn en dat sterven de cirkel van het leven compleet maakt. Ik zou dat heel graag willen meegeven aan eigenaren. Daar wilde ik meer mee doen en daarom ben ik een post HBO opleiding voor stervensbegeleiding op het gebied van mensen gaan volgen. Ik wil meer inzichten en handvaten om in te kunnen zetten bij het begeleiden van mensen (en paarden) hier op de Wildtshof. De opleiding draait niet alleen het begeleiden van anderen, maar gaat ook over een stuk ontwikkeling van jezelf. Ik vind het belangrijk om anderen te kunnen helpen, maar wil daarnaast zelf ook blijven “groeien”.

Ik wil graag mensen helpen in het proces van het ouder wordende paard en het omgaan met de gevolgen van oud worden.  Daarbij is het voor de eigenaar belangrijk om zich goed te voelen en vrede te hebben met de gang van zaken. Zonder dood is er geen leven en de paarden die bij ons staan hebben een mooi leven gehad, lijden hoeft niet meer, we hebben een keuze. Mijn doel is om het proces zo te laten verlopen dat mensen op hun eigen wijze op een hele mooie en waardige manier afscheid van hun dier kunnen nemen en daar ook vrede mee hebben. De levenscirkel is rond.