De herfst laat zich van zijn mooiste kant zien en met flinke buien. Het is bijna half november en we kruipen gestaag door naar het einde van het jaar. Bij de Wildtshof gaan de voorbereidingen voor het najaar en de winter al starten in de zomer; de ruinen gaan naar hun vakantieplekken toe en dat geeft ruimte om onderhoud te doen en voor te bereiden voor de winter. De hele stal is met een hogedrukreiniger schoon gespoten, de vlonders in de hooiruiven zijn vernieuwd, lijnen in het land zijn gerepareerd, strobalen kwamen in grote aantallen binnen en zijn opgeslagen. Ook wordt er al nagedacht over de samenstelling van de kuddes, voor ze de winter ingaan. Zodat er rust is in de groep als ze niet meer op het land staan, maar veelal in de buurt van de stal zijn. We hebben van paarden afscheid genomen en paarden verwelkomt bij de Wildtshof. In alles kun je de cyclus van leven terugvinden, bij de paarden, het weer en het werk op de Wildtshof
Ik ben Merel en kom uit Wekerom. Voordat ik hier kwam werken heb ik hier afgelopen winter 2 maanden stage gelopen. Het bedrijf sprak mij erg aan, omdat de paarden buiten lopen en het team klein en aardig is. Deze stage beviel mij erg goed, van beide kanten. Dat ik een baan aangeboden heb gekregen. Ik ben geslaagd voor mijn opleiding dierverzorging op het Aeres in Barneveld, voor de meeste Groenhorst Barneveld.
Voordat ik überhaupt geslaagd was (Dit duurde allemaal langer door de corona) had ik de baan al aangenomen. Inmiddels ben ik geslaagd en werk ik sinds juli 2020 op deze nog steeds geweldige plek! Vanaf jongs af aan ben ik al met paarden in contact. Bij mijn moeder in de buik rondgehobbeld en vervolgens mee op de koets in de maxi-cosi, erg rustgevend. Toen Ik 4 jaar was kreeg in mijn eerste shetlander Welza. Hier heb ik mooie momenten mee gedeeld, ook een boel blauwe plekken hoor……
Mijn liefde voor paarden is nooit over gegaan. Thuis hebben we nu 7 paarden. Allemaal onder het zadel en voor de koets. Ze staan lekker te genieten van hun vrijheid 24/7 buiten in het zelfde systeem als hier op de Wildtshof.
Ik moet een half uurtje reizen met de auto om hier te komen. Het is heerlijk wakker worden, om vervolgens de paarden hun ochtend groet te geven. ‘Hallo knollies!’. Het mooiste is toch wel om de paarden een vers stuk gras te geven, een paar ererondjes en hoofd aan de grond. Maar de quad laat ik ook geen dag staan hoor 😉
Ik ga veel van jullie paardjes genieten en ik zorg dat ze een leuke oude dag hebben!
Groetjes merel!!!
Niki, die hoort bij mij. Op 3 juli zijn we verhuisd naar de Wildtshof. In de dagen en weken erna ben ik op allerlei tijden bij Nik geweest, in het weiland, bij de stal. Het blijft een mooi proces om te zien hoe paarden aftasten, contact maken, grenzen aangeven, dutjes doen. Die 600kg paarden, die zachtjes aan met de snuiten naar elkaar toe grazen, even snuffelen en weer de andere kant opgaan. Oren plat en afbuigen, naast elkaar grazen en zo door het weiland gaan. Niki heeft meestal als enige voskleurig paard 24/7 buiten gestaan, op grote weides bij een bos rond Hilversum en Utrecht. Mijn paardenlief, die zo houdt van weidse uitzichten en keihard rennen door de wei. Ondanks haar begin twintiger jaren, rende ze ze er allemaal uit. Vrolijk en briesend. Levenslust.
Nooit veel ervaring gehad met paarden, behalve her en der wat ritjes, maar in 2003 Niki gekocht. En daarna werd het een interessante ontdekkingsreis, voor ons allebei. Nik, strak dressuurmatig opgevoed en ik die zocht naar het handen en voeten geven aan mijn beeld hoe ik met haar wilde zijn, rijden, spelen, leren.