Bij de Wildtshof werken we dagelijks met een grote groep senior paarden. We vinden goed management van groot belang, want daar staat of valt alles mee. De stofwisseling van senior paarden verandert langzaam en wordt minder efficiënt waardoor voedingsstoffen minder goed worden opgenomen.
Sinds een aantal jaren hebben we een paardenweegschaal en daarmee hebben we heel veel informatie gekregen over het individuele paard. We zijn nu zover dat we een half tot twee jaar van te voren kunnen aangeven dat de stofwisseling van het paard aan het veranderen is. Bij elk paard is de termijn waarin dat gebeurt afhankelijk van verschillende factoren. Het is maatwerk!
Wanneer wij constateren dat er een verandering in het gewicht van het paard is, dan gaan we in overleg met de klant een aantal zaken uitsluiten zoals een losse kies of een ontsteking e.d. Wanneer alles in orde is en het paard blijft te laag in zijn gewicht dan gaan we de voeding van het paard aanpassen.
Met alle gewichts- en voeding gegevens van afgelopen jaren zijn we gaan kijken hoe dat nu eigenlijk in de praktijk werkt. Om met de juiste cijfers te werken hebben we alle voeding exact gewogen en een rekenmodel gemaakt waarin we alle voeding die het paard krijgt in kunnen voeren. Dit rekenmodel zet deze informatie om in EWPa’s (Energie Waarde Paard). EWPa is een Nederlandse waarde die de energiewaarde van een product weergeeft. Er wordt hierbij rekening gehouden met de verteerbaarheid van de organische stof.
Met deze cijfers kunnen we drie fases onderscheiden:
1. Stofwisseling verandert en/of gebit wordt slechter – het paard kan nog hooi eten maar heeft extra voer nodig om op gewicht te blijven.
2. Het paard kan geen hooi meer eten en is helemaal afhankelijk van speciaal-voer.
3. De stofwisseling wordt slechter en het paard heeft hele grote hoeveelheden speciaal-voer nodig om op gewicht te blijven.
Waar we vroeger zeiden ‘een oud paard is mager’ weten we nu dat toen de meeste oude paarden een hongerdood stierven. Vandaag de dag hebben we de middelen om dit te voorkomen. Dat is natuurlijk heel fijn, maar het heeft wel andere consequenties.
Één van die consequenties is dat er aan de eerder beschreven fases simpelweg een prijskaartje hangt. In fase 1 en 2 valt dat prijskaartje nog mee, maar eenmaal in fase 3 aangekomen praten we toch over een behoorlijk bedrag extra in de maand wat nodig is om een paard op een verantwoorde manier in leven te houden.
Een andere consequentie is dat het best lastig wordt om te bepalen wanneer het moment gekomen is om een paard in te laten slapen. Als een paard pijn heeft of gewoon niet meer wil eten is de keuze minder lastig, niemand wil dat zijn paard lijdt. Het wordt een stuk lastiger als een paard met alle middelen die we kunnen inzetten gewoon in de groep blijft functioneren.
Als ervaringsdeskundigen voelen wij ons verantwoordelijk om onze kennis te delen en onze klanten te wijzen op de mogelijkheden en de keuzes die zij hebben. Het moment van afscheid nemen is een persoonlijke keuze. Ons advies is om over de mogelijkheden en keuzes na te denken zodat je als eigenaar een weloverwogen besluit kan nemen.
