Hallo allemaal,
In een eerdere blog “Stressvermindering door smullaan” van 18 augustus 2015 hebben jullie kunnen zien dat de “nieuwe” smullaan op de Wildtshof in gebruik genomen is. Dit is nu een aantal maanden geleden en het leek me leuk om jullie te laten weten wat de ervaringen met deze nieuwe manier van (bij)voeren zijn. Karin heeft dit systeem (met inbreng van collega’s en de bouwer) namelijk helemaal zelf uitgedacht en ontworpen. Zij heeft hierbij vooral gezocht naar een stressloze manier voor paard en medewerker, om alle paarden die dat nodig hebben hun eigen portie eten en medicijnen te verstrekken. Nou kan je het allemaal nog zo mooi bedenken en op papier zetten, het moet in de praktijk maar blijken of het allemaal werkt zoals je bedacht had. Bovendien werk je met paarden (en mensen) en die kunnen de dingen soms toch net even iets anders zien dan jij dat bedacht had 😉
Na installatie van de smullaan, zijn de verschillende groepen langzaam geïntroduceerd in het nieuwe systeem. In het begin was het voor de paarden en de medewerkers nog best even zoeken wat de handigste, snelste, veiligste manier van werken was. Sommige paarden hadden meteen door dat ze aan het einde van “hun” gangetje in de smullaan wat lekkers konden halen, anderen moesten nog even geholpen worden. Hoewel de smullaan op zich goed functioneerde, zag Karin hier en daar wel wat zaken die misschien beter konden. Bijvoorbeeld de doorgang aan de kant van de Jonge Ruinen was niet heel breed. In het begin gaf dat toch wat schermutselingen. Niks ernstigs, maar het ging er natuurlijk wel om dat er geen stress zou zijn. Ook vindt niet ieder paard het prettig als het hekje achter hem of haar dicht gaat tijdens het eten. Natuurlijk ga je nadenken over verbeteringen, maar terwijl je daarmee bezig bent, zie je ook hoe ongelooflijk snel paarden leren. Terwijl de ideeën over palen en hekken verzetten nog aan het vormen zijn, passen de paarden zich gewoon aan: Smalle doorgang? Daar moet je dus iets voorzichtiger lopen. Achteruit een bochtje om? Éven oefenen en ook dat gaat soepel. Hekje achter een paard dicht vervelend? Laten we hem toch open?
Inmiddels zijn de plannen voor aanpassingen voor een groot deel weer van de baan. Er wordt natuurlijk altijd gekeken naar verbeteringen, maar voor nu hebben de paarden en mensen samen geleerd hoe het systeem het beste werkt. Van stress is bijna geen sprake meer en je zou kunnen zeggen dat er een geweldig samenwerkingsverband tussen het team en de paarden ontstaan is, waar iedereen zich goed bij voelt.
Hier de link naar filmpje met een impressie van de samenwerking in de Smullaan:
