Ik ben Kelly Jefferson, 30 jaar oud en werkzaam bij De Wildtshof.
Wie ben ik? Het zal voor velen geen verassing zijn dat ik als kind opgegroeid ben met pony’s en later paarden. Op mijn vierde verjaardag ging het dan echt mis. Of eigenlijk kwam mijn allereerste grote wens uit. Ik kreeg mijn eigen pony. Een hele eigenwijze stekelharige Welsh pony van 1.16m groot, Winnie! Sinds dien zijn paarden altijd de rode, en belangrijkste, draad in mijn leven geweest. Winnie was een geweldige pony, maar zoals het een echte merrie betaamd was ze niet altijd even lief. Eens per jaar maakte ze dan ook heel duidelijk dat ze één kind nog net kon handelen maar meer ook niet. Op de 3e of 4e dag van ponykamp wist je zeker dat ze je een keer beet. Dat was dan de ‘stille herinnering’ die ze je gaf dat ze ook wel erg op haar rust gesteld was. Wat een geweldige pony was zij, we hebben jarenlang onwijs veel plezier van haar gehad!
Daarna kwam Remon. Sommige van jullie zullen hem misschien kennen, hij heeft 2017-2018 van zijn pensioen mogen genieten op De Wildtshof. Remon was ook niet makkelijk. Hoe vaak ik daar wel niet vanaf gevallen ben…… Ondanks dat was hij wel mijn favoriet. Na Remon kwam Tamera. Ook haar zullen de meeste wel kennen. Deze koningin verblijft nog steeds bij ons. Wéér zo’n bijzonder portret. Ik denk dat we ze erop uitzoeken. Met haar heb ik vele disciplines beoefend; dressuur, springen, eventing, endurance en zelfs vele demonstraties op grote evenementen gereden in het damenszadel! Van Tamera lopen op dit moment ook nog twee nakomelingen rond op De Wildtshof, Dhamero en Kymera.
Na Tamera zijn er nog vele paarden de revue gepasseerd. Het zal weinig verassend zijn dat ik na mijn middelbare school een paardensport opleiding ben gaan doen. Wat een leuke manier om je MBO diploma te halen! Na deze opleiding kwam ik er wel achter dat ik nog verder wilde studeren. Zo kwam ik terecht Bij het EuroCollege in Rotterdam waar ik in 2,5 jaar mijn HBO Bachelor diploma behaald heb in de richting Hospitality & Eventmanagement.
Oke, nu terug naar De Wildtshof. Samen met mijn ouders, Karin en Paul, en mijn broertje Michael ben ik 10 jaar geleden naar Uddel verhuisd. Een geheel nieuw avontuur om te verhuizen naar een nieuwe omgeving, andere mensen en een paardenbedrijf aan huis. Tijdens mijn paardensport opleiding heb ik veel paarden bedrijven van binnen en buiten bekeken, in de verschillende takken van sport, van hobbymatig tot professionals en dacht bij mezelf… ‘Waar beginnen we aan? Wat een bende is het hier.’ Uiteindelijk bleek vooral het laatste waar. Was het niet kapot dan ging het wel kapot. We hebben we vaak heel hard om gelachen.
Met name mijn moeder kreeg een zwak voor de oudere paarden. In plaats van het afbouwen van het bedrijf werd besloten om het door te zetten. Zo kwamen er nieuwe stallen, werden de weilanden onderhanden genomen en er werd veel geïnvesteerd om een modern bedrijf neer te zetten en optimale verblijven te realiseren voor de paarden. Ik zal eerlijk zeggen dat ik in het begin geen feeling had met dit bedrijf. Misschien komt dat ook omdat ik tussendoor vijf jaar niet in Uddel gewoond heb, weinig hier aanwezig was en het alleen heb zien ontstaan. De laatste twee jaar ben ik weer woonachtig in Uddel en vind ik het met de dag leuker worden om betrokken te zijn bij dit mooie en bijzondere bedrijf.
De dagen dat ik werkzaam ben op stal zijn meestal op donderdag, zaterdag en zondag. In mijn eigen tijd ben ik regelmatig op stal te vinden als ik met Kymera aan het werk ben. Het is fantastisch om met mijn moeder te brainstormen en discussiëren over nieuwe ideeën, samen te werken met familie en vrienden en te kunnen werken tussen de paarden. Ik ben ervan overtuigd dat De Wildtshof een mooie toekomst in het vooruitzicht heeft!
