Voor dat ik Fulco kreeg reed ik een uurtje in de week op de manege en af en toe een buitenritje in de bossen van Vaassen met de paarden van een vriendinnetje. Ik kwam al een tijdje bij een pension waar Fulco op dat moment stond. Hij werd bereden door verschillende meisjes en kwam wel eens alleen terug van een buitenritje. Hij was iets te enthousiast. De eigenaar wilde van Fulco af en ik nam Fulco mee voor een vakantie in Brabant. Het klikte en Fulco werd van mij.
We hebben zoveel kilometers gemaakt samen. Op de Veluwe hebben we bijna alle plekjes wel gezien. Met een groepje een lang weekend op pad, ergens overnachten en de volgende dag weer veder. De Epe Vierdaagse, nachtelijke en dagritjes rond de plas Bussloo, door t water, hindernissen, alles vonden we leuk.
Tuurlijk ging niet altijd alles goed. Hard door de bocht en dan wegzakken in een zandbank. Iets uit je zadeltas pakken en Ful besluit om alleen verder te gaan, ik wil links en Fulco gaat rechts, een vriendin gaat stuiteren de hei op….. tja…. dan lig je er wel eens naast.
We hebben er nooit blessures aan over gehouden. Fulco was een sterk paard. Zelf dressuur lesjes op oudere leeftijd vond hij nog leuk. Tot zijn 27 ste jaar heb ik Fulco gereden. Als t aan hem lag ging hij nog mee met de jonge paarden voor een buitenritje, maar moest iets te lang herstellen dan goed voor m was. Fulco is zijn pensioen begonnen met 6 merries in een weiland. Dat is niet verkeerd zou je zeggen, maar hij voelde zich toch fijner met zijn maatje Armani en in zijn eigen stalletje.
Net 29 jaar hebben we Fulco naar de Wildtshof gebracht. Met ouderdom komen gebreken, zijn gebit werd slechter, nam het ruwvoer wat minder op en met de zorg die de Wildtshof kon bieden, was hij daar prima op zijn plek. Met hele goede begeleiding heeft hij daar nog een fantastisch jaar gehad.
IFulco is ruim 30 jaar geworden.
Lieve Fulco,
In het begin dat je kwam was je nog een beetje op jezelf maar in de loop van het jaar dat je op de Wildtshof mocht zijn werd je dikke maatjes met de twee andere oudjes, Casper en Damon. Tot half Juli waren jullie onafscheidelijk van elkaar en ik was erg blij voor je. Nadat we afscheid moesten nemen van Damon was ik blij om te zien dat Casper er nog voor je was. Lieve Fulco, ik ben blij dat ik je heb mogen kennen. Hopelijk is er een paardenhemel en kun je het er met o.a. Damon nog eens over hebben hoe fijn het was op de Wildtshof.