Begin maart heeft Handy een zware koliekaanval gehad. Hij heeft toen ‘een jas’ uitgedaan en in de loop van de maanden die volgde, ging er steeds meer uit…
Bloed- en ontlastingsonderzoek, extra voer & supplementen… Er kwam 10 kg aan, maar die waren in een sneller tempo ook weer af. Hoe hard ik ook hoopte op een andere uitkomst, steeds meer kwam het besef dat ondanks dat mijn lieve vriend in zijn hoofd nog even jong als altijd was, zijn lichaam nu echt liet zien dat hij 31,5 jaar oud was.
De winter in het vooruitzicht, geen reserves en de wens om hem een even waardig afscheid te gunnen, zoals ook zijn leven was. Op zondag 30 augustus is Handy in zijn eigen vertrouwde grote groepsstal, in alle rust en omringd door heel veel liefde ingeslapen. Iedereen die mij en Handy kende, weet wat hij voor mij heeft en zal betekenen. Bijna 20 jaar is hij mijn allerbeste en trouwste vriend geweest. “Rooien en valen zijn donderstralen” zei mijn Opa altijd en dat was precies wat hij was. Een prachtige donderstraal, vol humor, karakter én onvoorwaardelijke liefde Hij heeft werkelijk al mijn pennymeisje dromen uit laten komen. Zo ontzettend veel steun en wijze lessen gegeven.
Prachtige avonturen en ritten met Suzanne da Cruz & Patricia en tijdens zijn pensioen samen met Barbara Lancel & Kally. De paardenvriend die tot de laatste seconde hem letterlijk en figuurlijk bij stond. Tot de laatste seconde bij hem mogen zijn en met zoveel vertrouwen ook samen deze laatste ‘uitdaging’ aangegaan. Ik ben zo ontzettend trots op mijn prachtige Vosmans. Mijn dankbaarheid is niet in woorden uit te drukken, maar ik weet dat hij het voelde.
Dag lief klein Vosje… Ooit zien wij elkaar weer
Het gemis is en zal groot zijn, maar tot die tijd bewaar ik je dichtbij in mijn hart.