Joyan, Jootje of Spook 19-06-1991 19-12-2019
Als 3,5 jarige hebben we je op 12 december 1994 gekocht. Zadelmak zoals dat heet maar daar was ook alles mee gezegd ?.
3/4 Engels volbloed en een bonk souplesse kwam je naar stal.De eerste tijd bleek wel hoe groot jouw karakter was. Wanneer je ergens geen zin in had ging je dat ook niet doen. Of dat nu was dat jij wandelend linksaf wilden en ik rechts of met rijden dat maakte jou niet uit. Vele keren stonden we achterste voren in de bak omdat je bak kabouters zag en was ik verbaasd dat ik er nog op zat. Later hoorde we dat het als hengst niet gelukt was je zadelmak te krijgen. Dat verklaarde dat je zeker de eerste tijd een maatje te groot voor mij was met rijden. Veel lessen later en na geleerd te hebben om heel zwart wit tegen je te zijn, ging het rijden steeds beter en werd ook onze band steeds sterker. Je stond dan ook altijd luid te hinneken als we aan kwamen.
Je had een enorm karakter maar ook een hart van goud. De keer dat ik flauw viel toen ik nog op je zat en in mijn beleving heel normaal afstapte stond je te trillen als een rietje. Volgens de omstanders gleed ik meer langs en onder je naar beneden dan ik afsteeg en je verzetten geen stap meer. Ik werd de bak uitgedragen en jij stopte pas met trillen toen ik weer bij was en tegen je sprak. Als je in je box lag, zat ik regelmatig bij je eindeloos te kroelen.
Alles hebben we met je gedaan, endurance, springen, dressuur, mee op vakantie, week op concours en heel veel buitenritten. Op topsnelheid door de bossen op de galopberg in Limburg vond je geweldig (ik beleefde de ruiterkampen van mijn tienerjaren een beetje opnieuw) en in het water in de beek kon je rustig een half uur staan maaien met je voorbeen zodat we doorweekt waren. Gelukkig ging je er niet bij liggen.
Tot je in 2007 een peesblessure kreeg. Na 1,5 jaar aan de hand stappen ben je op 20 december 2008 met pensioen naar de Wildtshof gegaan en sloot snel vriendschap met Damara, Marcella en je beste vriend Nashville. Jaren lang was je 8 hoeven op 1 buik met hem, vrienden door dik en dun. 19 december 2019 heb ik helaas het besluit moeten nemen je te laten gaan. 25 jaar was je onderdeel van mijn leven, het is zo onwerkelijk dat ik niet meer even een wortel kan brengen…..
De Wildtshof enorm bedankt voor alle goede zorgen en voor de steun aan mij zeker in december!.
