Skip to main content

Lieve allemaal,

Een aantal van jullie heb ik inmiddels al persoonlijk gesproken maar via deze weg wil ik ook graag de rest van jullie op de hoogte stellen dat ik per 1 juni de Wildtshof zal verlaten. Na bijna 11 jaar word het voor mij tijd om een andere weg in te slaan en te ontdekken wat het leven nog meer te bieden heeft.

In 2009 kwam ik hier op de zaterdagen en in de vakanties werken. 2 jaar later heeft Karin mij aangeboden om hier ook te komen wonen. Daar hoefde ik niet lang over na te denken en mijn bijbaantje groeide uit naar een fulltime baan. Hiermee werd deze plek meer en meer mijn thuis. Door alle vrijheid en steun die ik kreeg heb ik hier mezelf weer gevonden.

De Wildtshof is een onmisbaar deel van mijn leven. Wat heb ik hier veel geleerd. Allereerst van Karin maar ook van de dierenartsen, hoefsmeden en andere specialisten. En misschien nog wel het meest van de paarden, onze wijze leermeesters.

Ik heb zoveel paarden mogen leren kennen. Allemaal verschillend in hun karakter en hun gewoontes. En of je wilt of niet, je gaat om ze geven. Dat maakt dit werk zo dankbaar. Vanaf het moment dat ze komen, voor ieder paard afzonderlijk, ze begeleiden om hun plekje in de groep te vinden. Af te stemmen waar de balans ligt tussen beschermen en loslaten. Sommigen hebben onze hulp hier niet eens bij nodig, anderen zoeken naar je steun. En hoelang het proces soms duurt, zo groot is ook de voldoening als ook dat paard zijn plekje vind in de groep. Want dat is wat wij ze allemaal gunnen. Een kwalitatief goede oude dag waarop ze helemaal zichzelf en helemaal paard kunnen zijn.

Dit werk doe je met je hart. Met een lach en een traan. Het moment van afscheid nemen komt vroeg of laat. Ik heb er veel zien gaan. Voor mij was het altijd belangrijk om erbij te zijn. Ik wilde er voor ze zijn, ook in de laatste momenten van hun leven. Het was niet makkelijk maar ik vond voor mezelf een manier om ermee om te gaan, om ieder afscheid een plekje te geven.

Gelukkig zijn er ook ontelbaar veel momenten die een lach op mijn gezicht brengen. De rust als ze op een zonnige dag allemaal liggen uit te buiken in het zand. Het tevreden geknabbel dat het enige geluid is onder een heldere sterrenhemel tijdens de avondronde. De blijheid als ze weer in een nieuwe weide mogen met verse grasjes. De maandelijkse weegbeurt en hierbij ook even met allemaal afzonderlijk een beetje qualitytime. Poetsen in het zonnetje waarbij ze bijna in de rij staan voor je aandacht. De speelkwartiertjes, die ze overigens zelf inlassen, en veel meer van dit soort momenten.

Ik ben heel dankbaar dat ik voor zoveel paarden een steentje heb kunnen bijdragen aan een mooie oude dag. Ik ben trots op dit bedrijf, waar het vandaan komt en wat er nu staat. Ik heb ontzettend veel respect voor Karin dat ze dit zo heeft neergezet. Ik ben dankbaar voor alle kansen die ik hier heb gehad en voor alles wat ik hier heb geleerd!

En nu? Ik ben begonnen met een studie SPH, uiteindelijk wil ik hiermee graag in de jeugd- of pleegzorg aan de slag. Tot die tijd weet ik nog niet wat ik ga doen en waar ik ga wonen, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt. Het is eigenlijk ook best lekker om alle opties open te hebben.

Jullie zijn nog niet helemaal van me af want de Wildsthof is ook de plek waar mijn grote trouwe vriend Fazzano mijn pad kruiste. Hij blijft voorlopig hier wonen dus een aantal van jullie zal ik vast nog weleens tegen komen. Ik zou het ook heel leuk vinden om de foto series te blijven maken maar dat hangt er vanaf hoe mijn leven er straks uit ziet, dus ik beloof nog niks.. 😉

Pff wat ga ik dit missen. De plek, de mensen, de paarden… Gelukkig helpt het te weten dat ze in goede handen zijn bij mijn lieve collega’s! Soms is houden van ook loslaten..

Liefs, Jacolien

Het plan was dat wij  iedereen de gelegenheid wilden geven om afscheid van Jacolien te nemen eind mei, echter door de Corona zullen we dit verplaatsen naar een latere datum die we in overleg met Jacolien zullen vaststellen en later aan iedereen zullen communiceren.

25 Comments

  • Rubi van Vianen schreef:

    Mooie prachtige sterke Jacolien! Wat een avontuur ga je tegemoet. Mooi! Nieuwe wegen inslaan en vol vertrouwen op pad, Fazzano heeft je al laten zien dat je/ jullie eraan toe zijn (bron fb ;-)) Heel veel geluk, liefde en succes bij alles wat je doet en onderneemt. Veel liefs, Rubi

  • Yvonne van Gils schreef:

    Lieve Jacolien,
    Wat zal ik je gaan missen.
    Dank je wel voor alle goede zorgen voor de/mijn paarden en voor de mensen.
    Dank je wel voor alle mooie en ontroerende momenten.
    Dank je wel voor jouw lieve begroetingen.
    Dank je wel voor wie je bent.
    Houden van is loslaten zoals je zelf al aangeeft. Dat moet ik nu met jou doen.
    Omdat ik zoveel van jou houd gaat mij dat lukken.
    Heel veel geluk!!!

    Tot gauw,
    Lieve groetjes,
    Yvonne

    • Jacolien schreef:

      Lieve Yvonne,
      Wauw, dankjewel! ?
      We zien elkaar ook na 1 juni vast nog weleens op stal, en anders spreken we dat gewoon zo af ?

  • Miranda schreef:

    Dank voor alle goede zorgen voor Joyan. Dat je dat gedaan hebt met heel je hart heb ik meerder keren gezien en liet Joyan zien wanneer ik jullie samen zag. Heel veel succes en plezier met je studie!

  • Saskia schreef:

    Heel veel succes met je toekomstplannen! Je zult zeker gemist worden. Gr. Saskia

  • Ester Smits schreef:

    Jeetje wat jammer dat je weg gaat maar snap je keuze.er is nog zoveel te beleven!ik voelde mij altijd op mijn gemak bij je en was altijd blij met de zorg voor muquette. Altijd even een belletje als er wat was maar je bracht t altijd heel rustig zodat ik nooit in de paniek modes schoot ?. Ook nam je altijd even de tijd om gedag te zeggen of praatje maken.en ik stelde t zeer op.prijs dat je er ook was op t moment dat muquette ons moest verlaten. Dat gaf rust.heel veel succes met je nieuwe afslag die je gaat maken en blijf alsjeblieft van die ontzettende mooie foto’s maken.!groetjes ester

  • Marianne schreef:

    Hoi jacolien we zullen je gaan missen zowel ik als de paarden heel erg bedankt voor al je goede zorgen en je gezelligheid maar denk nog wel dat we je zullen zien als alles weer een beetje normaal is dat je weer lekker ritjes kan maken samen met lisette en toet. Heel veel geluk in de toekomst knuffel marianne

  • Els schreef:

    Wat een supermooie studie, heel veel succes en dank voor alle lieve zorgen – in de tijd dat ik nog een pennymeisje was ?….. ze zullen je best gaan missen!
    Els van Magic Star

  • Corine schreef:

    Jeetje, Jacolien, jij bent voor mij naast Karin (zonder andere mensen tekort te willen doen) echt het boegbeeld van de Wildtshof, ik ben nog altijd heel blij met de zorg en aandacht die jullie Hightime hebben gegeven in zijn tijd op de Wildtshof. Een gek idee dat je weg gaat, maar natuurlijk wens ik je alle geluk toe bij wat er op je pad mag komen.

    Lieve groetjes,
    Corine

    PS ik zou toch zweren dat ik mijn lieve Time zie op de foto waarbij je gehurkt zit bij een bruintje waar je de strootjes op zn zij ziet. Nou zijn er natuurlijk heel veel bruine paarden maar toch, mn hart sloeg even over. Weet je of het hem is?

  • Erna Nooteboom schreef:

    He jacolien,
    Een sprong in het diepe schrijf jr, nou dat gaat helemaal goed komen met joue, want ondertussen heb je leren zwemmen.
    Fijn om te lezen dat je jezelf weer gevonden op deze mooie plek.
    Heel dapper en knap om eennieuwe studie te gaan doen.
    Ik wens je alvast heel veel succes en geluk.
    Blijf gezond, blijf mooie foto’s maken.
    Dikke knuffel uit Oene

  • Edward en Kitty schreef:

    Hallo Jacolien, wat een mooi verhaal heb je geschreven. Ik zie je nog door de Staverhul lopen met de paarden, wonende in een tijdelijke cabine op het terrein van de Wildtshof.. Je hebt jezelf niet alleen gevonden, je hebt een basis gelegd voor jouw toekomst. Fijn dat we dat van dichtbij mochten meemaken. Blijf vooral mooie foto’s maken! Heel veel succes en geluk gewenst .

  • Jacolien schreef:

    Ah dankjewel Corine, mooi om te horen! ?
    Op de foto is Galanta ?

  • Barbara schreef:

    Mijn lieve jakje. Ik ga je missen zonnestraaltje. Zo vertrouwd zo gezellig. Wat hebben we veel gepraat en wat ken ik je allang. Toppertje voor de paarden en voor het bedrijf. Je bent er aan toe en het is een wijs besluit. Dag ” beetje dochter”.
    We houden contact en ik hoop dat je nog s bij me komt tekenen.
    Liefs Bar en Kally

  • Virry Broich schreef:

    Hallo Jacolien,
    Ik ken je nog niet zo heel erg lang, maar ik heb je zeer gewaardeerd van het begin af aan. Altijd tijd voor een praatje, altijd aandacht, zorg en liefde voor de paarden. Meerdere keren kwam ik op stal en had je een kleinigheidje gezien of gemerkt aan Doerak. En dat bij zoveel paarden. Dat geeft een gerust gevoel, als je zelf niet meer iedere dag naar stal komt. Hartelijk bedankt voor je goede zorgen en héél veel succes bij alles dat nu gaat komen !!
    Ik zal je missen !
    Virry Broich

  • Corine schreef:

    Haha, ok, toch fijn om te weten.
    Het ga je goed, meid?

  • Johannes schreef:

    Alweer even geleden maar gelukkig niet vergeten! Ook Gijs heeft genoten van jou extra zorg!
    Dankjewel voor je betrokkenheid en je relaxtheid in alle daagse dingen. Go Well , Johannes en Lilian

Leave a Reply